Bağ Yaprak Uyuzu

Tanımı, yaşayışı ve zarar şekli

Bağ Yaprak Uyuzu, gözle görülmeyecek kadar küçük bir zararlıdır. Sadece, yaprağın alt ve üst yüzünde meydana getirdiği zarar belirtilerinden tanınır. Dişi 0,16 mm, erkek 0,14 mm’dir. Vücudu uzunca olup 80 kadar halkadan meydana gelmiştir. Boğumların arası ince noktalıdır. Vücudun üzerinde seyrek bir şekilde sert kıllar bulunur. Abdomenin sonunda da iki uzun kıl vardır. İki çift bacağı vardır.

Zararlı kışı gözlerde tüylerin arasında kalın ve ince dalların çatlaklarında ergin olarak geçirir. İlkbaharda havaların ısınması ile birlikte yeni oluşan yapraklara geçerek beslenmeye başlar. Erginler yumurtalarını yaprağın alt yüzünde beslendikleri yerlerde meydana gelen tüyler arasına bırakırlar. Yumurtalardan çıkan nimfler beslenerek ergin olurlar. Yılda 7-8 döl verirler.

Zararlı asma yapraklarını alt yüzünden emer. Emgi yerlerinde önce beyaz renkte alanlar oluşur. Daha sonra yaprağın üst yüzüne doğru kabartılar meydana gelir (Şekil 59a). Yaprağın altındaki beyaz ve çukur alanlarda ise tüyler oluşur.

Bu tüylü alanlar daha sonra kahverengine dönüşür (Şekil 59b). Ender olmakla beraber yoğun popülasyonlarda yaprağın üst yüzünde de beslenir. Zararlı genellikle asmanın yapraklarında bulunur. Bazen çiçek tomurcuklarında ve çiçeklerde de beslendiği görülmüştür. Yapraktaki beslenme ilkbaharda gözler açılırken başlar, geç sonbahara kadar devam eder. Zarara uğrayan yapraklar fotosentezi tam olarak yapamazlar.

Dolayısıyla yoğunluğa bağlı olarak üründe kayıplar oluşur. Eriophyidae familyasından Calepitrimerus vitis (Nalepa) de Ege Bölgesi bağ alanlarında saptanmıştır. Colomerus vitis ile benzer zarar şeklini meydana getirirler.

Doğal Düşmanları

Aşağıda Bağ Yaprak Uyuzu'nun predatörleri yer almaktadır. Ancak bu yararlılar zararlıyı baskı altına almakta yeterli değildir.

Bağ Yaprak Uyuzu Mücadelesi

Kimyasal Mücadele

İlkbaharda bağda 20-25 asmada yapılan gözlemler sonucu yapraklarda ilk zarar belirtileri saptandığında ilaçlama yapılmalıdır. Genellikle Bağ Yaprak Uyuzu'na karşı özel bir ilaçlama gerekmez. Çünkü Bağ Küllemesi’ne karşı kullanılan kükürt bu zararlıyı da kontrol altında tutar. Ancak kükürt kullanılmadığı durumlarda ilkbaharda yapılan gözlemler sonucu, yapraklarda zarar belirtileri saptandığında ilaçlama yapılmalıdır. Kükürt uygulamalarının yeterli olmadığı ve zararın görüldüğü bağlarda tekrar bir ilaçlama yapılmasında yarar vardır. İlaçlamanın yaprakların alt yüzünü kaplayacak şekilde yapılmasına özen gösterilmelidir.

Son yıllarda Bağ Küllemesi’ne karşı özellikle sistemik etkili fungisitlerin yoğun olarak kullanılması, zararlının popülasyonunu artırmıştır. Bu nedenle Bağ Küllemesi’ne karşı sistemik fungisitlerin aynı yıl içerisinde üst üste uygulanmasından kaçınılmalı, ıslanabilir (WP) kükürt ile dönüşümlü olarak kullanılmalıdırK