Tanımı, yaşayışı ve belirtileri
Küllemeye neden olan fungus obligat bir parazittir ve sadece Vitaceae familyası üyelerinde görülür. Fungusun eşeysiz formuna Oidium tuckeri Berk adı verilmektedir.
Fungus, kışı tomurcuk pulları arasında, miselyum ve/veya sonbaharda dökülen enfekteli yapraklar ile kabuklarda kleistotesyum olarak geçirir. Tomurcuklar (gözler) vejetasyon döneminde oluşmaları sırasında enfekte olurlar. Fungus miselyumu ile tomurcuğa yerleşir ve yeni mevsime kadar iç tomurcuk pulları üzerinde dormant durumunda kalır.
Asmalara su yürüyüp tomurcukların patlamasından kısa bir süre sonra aktivite kazanır. Gelişmekte olan sürgün ve yaprakları beyaz bir miselyum ile kaplar (Şekil 24a). Bu organlar üzerinde bol miktarda konidiyum oluşur ve bunlar rüzgâr aracılığı ile diğer asmalara taşınır. Bu belirtiler sürgünler 20-25 cm olunca dikkati çeker.
Sıcaklık hastalık gelişimi üzerinde en önemli etki yapan çevre faktörüdür. Optimum gelişme sıcaklık isteği 20-27°C arasındadır. Hastalığın oluşumunda rol oynayan diğer faktör nemdir. Güneş ışığının az olduğu bulutlu günler hastalık gelişimini teşvik edicidir.
Bağ küllemesi hastalığı, asmanın tüm yeşil organlarında (yaprak, sap, sürgün, salkım) görülür. Yaprakların her iki yüzeyi de, gelişmenin her döneminde enfeksiyonlara duyarlıdır. Konukçu dokusu üzerindeki miselyumlar, konidioforlar ve konidisporlar grimsi beyaz tozlu veya pudramsı bir görünümdedir (Şekil 24a,b,c). İlk gelişme döneminde genç yapraklarda hastalık güç fark edilir. Bazen enfekteli yaprakların üst yüzeyinde yağ lekesine benzeyen klorotik veya parlak lekeler görülür. Yaprak yaşlandıkça parlaklığını kaybeder, kalınlaşır, gevrekleşir ve kenardan içe doğru
kıvrılır. Sürgünler yeşilken enfekteli kısımlar siyaha yakın koyu kahverengindedir. Kışın bu lekeler kırmızımsı kahverengine dönüşmektedir (Şekil 24d). Salkımda, hastalığa erken yakalanan taneler küçük kalır. İrileşebilmiş veya olgunlaşmadan hemen önceki dönemde enfekte olmuş tanelerin sapı doğrultusunda çatladığı görülür (Şekil 24c). Taneler, ben düşme devresine kadar enfeksiyonlara duyarlıdır. Hastalık Türkiye’nin tüm bağ bölgelerinde hemen her yıl ortaya çıkar ve mücadele yapılmadığında %90’a varan ürün kaybına neden olabilmektedir.
İlgili Ürünler
Bağ Küllemesi Mücadelesi
Kültürel Önlemler
- Bağlarda enfekteli çubuklar budanarak imha edilmelidir.
- Vejetasyon süresince, asmanın iç kısımlarına kadar iyi bir hava sirkülasyonu ve güneşlenme sağlanmalıdır.
Kimyasal Mücadele
1. ilaçlama: Sürgünler 25-30 cm olduğunda (G devresi),
2. ilaçlama: Çiçeklenme öncesi çiçek tomurcukları ayrıldığında (H devresi),
3. ilaçlama: Çiçek taç yaprakları dökülüp koruklar küçük saçma tanesi iriliğinde olduğunda (J devresi),
4. ve diğer ilaçlamalar: Kullanılacak ilacın etki süresi, meteorolojik faktörler ve hastalığın seyri göz önünde bulundurularak tanelere ben düşme zamanına kadar (L-M devresi) devam etmelidir.
Kaynaklar
Bu makale, T.C. GIDA TARIM VE HAYVANCILIK BAKANLIĞI’ndan alınmıştır. İçerikte hiçbir değişiklik yapılmamıştır.
Orijinal Makale
Dr. F. Özlem ALTINDİŞLİ, Dr. Öncül K. CANER, Dr. Ercan CANIHOŞ, Dr. N. Mükerrem ÇELİKER, Dr. Emre EVLİCE, Dr. Nurdan GÜNGÖR SAVAŞ, Dr. Bilgin GÜVEN, Dr. Aydan KAYA, Özen MERKEN, Dr. Serkan ÖNDER, Dr. Fatma ÖZSEMERCİ, Dr. Naim ÖZTÜRK, Dr. Dilek POYRAZ, Dr. Nursen ÜSTÜN, Dr. Yıldız SOKAT, Abdullah YILMAZ (2017). Bağ Entegre Mücadele Teknik Talimatı. Ankara: T.C. GIDA TARIM VE HAYVANCILIK BAKANLIĞI