Bahçelerin bel kemiği olan ağaçlar yaşam alanlarımızda çerçeveleme sağlarlar. Ancak tüm ağaçlar kent veya küçük bahçelere uyum sağlamaz ve sığmazlar. Ağaçlar bize gölge sağlamasının yanında genellikle çiçekler, meyveler, yemişler ve daha fazlasını da vermektedir. Bir çoğunun kışın sahip olduğu dokulu kabukları, ilkbahar ve yaz aylarında parlak ve yeşil olur.
İşte size kent hayatında ve küçük bahçeler için 10 ağaç önerisi.
Taş Armudu/ Shadblow Serviceberry (Amelanchier Canadensis)
Yaklaşık 6 metre yüksekliğe kadar büyüyebilen ince, topaklanan bir ağaçtır. Erken ilkbaharda küçük beyaz çiçekleri vardır ve bunlar yaz başlarında yenilebilir meyvelere dönüşür. Yaprakları sonbaharda hoş bir kırmızı-turuncu-sarı rengini alır. Güneşte ve gölgede büyüyebilen bu ağaç, nemli, iyi drene edilmiş toprakları sever.
Stewartia(Stewartia spp.)
Süs çiçek tomurcukları, kamelya benzeri beyaz çiçekleri, sonbahar rengi, ilginç tohum kabukları ve kışın çekici, pul pul dökülen yapan kabuğuyla tanınan küçük bir ağaçtır. İlkbaharın sonlarından yaz başlarına kadar olan çiçeklenme döneminden dolayı güney ABD'de "Yaz Kızılcık Ağacı" olarak da adlandırılır. İlk yılında tutarlı bir sulamaya ihtiyaç duyan bu ağacın yerinin değiştirilmesinde yani taşınma işleminde hayatta kalma oranı düşük olduğundan, bahçenizdeki yerini dikkatli bir şekilde seçmelisiniz.
Mabet Ağacı (Ginkgo Biloba)
Bu ağacın sonbaharda altın sarısına dönüşen yelpaze şeklindeki güzel yaprakları vardır. Dramatik bir etki yaratmak için yapraklarını Kasım ayı sonlarında topluca döker. Mabet ağacı sokakların kirliliğine ve yollardaki tuz serpintilerine dayanıklı olduğu için kentsel yerler için iyi bir seçimdir. Yavaş büyüyen ve olgunlaşmaları 30 yıl süren bu ağaçlar, güneşte ve iyi drene olan toprakları sever.
Siyah Tupelo veya Siyah Sakız (Nyssa sylvatica)
Yaklaşık 9 metre boyuna ulaşan harika bir ağaçtır. Sonbahar ayında ağacın aynı dallarında sarı, turuncu, parlak kırmızı, mor veya kırmızı tonlarındaki yaprakları muhteşem bir görüntü sunar. Ağaç güneşli, kısmı gölgeli, iyi drene edilmiş ve asitli toprakları sever.
Japon Akçaağacı (Acer palmatum)
Genellikle 6 metrenin altında kalan bu ağaç, 300’den fazla çeşide sahiptir. Ağacın çeşitine göre sonbahardaki rengi de değişir. Ancak çoğunun derin ve şaşırtıcı bir kırmızı rengi vardır. Böceklere ve çevre kirliliğine karşı dayanıklı olan bu ağaç kısmı gölgeli, nemli, iyi drene edilmiş toprakları sever.
İlgili Ürünler
Saçak Ağacı (Chionanthus virginicus)
Doğu Amerika Birleşik Devletleri'ne özgü olan bu ağacın "saçağı", ilkbaharın sonlarında sarkan uzun, beyaz çiçek kümelerini ifade eder. Hafif kokulu olan bu ağaca alternatif olarak "Yaşlı Adamın Sakalı" da denilmektedir. Genellikle 3,5 ila 6 metre uzunluğa ulaşabilen bu ağaçlar nemli ve iyi drene olmuş verimli toprakları sevip, en iyi güneşte ve yarı gölgeli ortamlarda çiçek açar.
Kuza Kızılcığı (Cornus kousa)
Bu ağaç yavaş bir büyüme hızıyla 6 metre uzunluğa kadar büyüyebilir. Kompakt ve yarı gölge için ideal olan bu ağacın yaprakları sonbaharda ilginç bir morumsu kırmızıya bürünür. İlkbaharın sonlarında çiçekleri ve sonbaharda kırmızı meyveleri olan bu ağaç, nemli, iyi drene edilmiş, kuru ve sıkıştırılmış toprakları sever.
Katsura Ağacı (Cercidiphyllum japonicum)
20 yılda 6 metre boyuna ulaşabilen bu ağaç, yaklaşık 8 metre boyuna kadar olgunlaşır. Tüm büyüme mevsimi boyunca benzersiz yeşil renkte olan yaprakları, sonbaharda parlak bir kayısı-turuncu renge dönüşür. Sonbaharda yaprakları hoş bir baharatlı koku yayan ağaç, kısmi gölgede, güneşte ve iyi drene edilmiş toprakları sever.
Kanada Erguvanı (Cercis canadensis)
Geyiklere ve gölgeye dayanıklı olan bu ağaçlar, en küçük bahçe için bile mükemmel boyuttadır. Çiçekleri, ilkbaharın başlarında ağacın çıplak dallarını ve hatta gövdesini bile kaplayabilir. Yapraklarını döktüklerinde bile ağaç hala güzelliğini korur. Kalp şeklindeki yaprakları sonbaharda muhteşem, parlak ve berrak bir sarıya döner. Yaz güneşinden biraz korunması gereken bu ağaçlar killi toprak ve hafif gölgeyi sever.
Krep Mersin (Lagerstroemia)
Asya’ya özgü olan bu ağaçlar, Amerika Birleşik Devletleri'nde 1790 yılında tanıtılmıştır. Krep Mersinleri yaz aylarında açan rengarenk, uzun ömürlü çiçekleri ile bilinir. Ağaç sonbahardaki parlak rengi ve pul pul dökülen kabuğu ile meşhurdur. Ağaç en çok güneşte çiçek açar. Daha soğuk bölgelere ekilirlerse ölebilirler. Ancak dikkatli bol miktarda malçlama ile köklerinden yeni büyümeler elde edilir.